In 2008 heeft ene Satoshi Nakamoto de crypto valuta Bitcoin bedacht en middels een zogeheten online mining systeem geactiveerd. Wie meneer Nakamoto precies is, en of deze man überhaupt heeft bestaan weet niemand. Er wordt gespeculeerd dat er achter de naam een groep mensen schuil gaat die anoniem wensen te blijven. Hoe dan ook, Bitcoin is sinds die tijd wereldwijd veel in het nieuws geweest, en niet altijd om positieve redenen. Er kleven in het nog zo korte leven van het virtuele betaalmiddel al een aantal schandalen.
Transparant betaalmiddel
De lancering van Bitcoin kon destijds niet beter getimed worden. De financiële crisis wakkerde in alle hevigheid aan en hierdoor verloren mensen over heel de wereld het vertrouwen in regeringen en banken. Op dat moment was Bitcoin al zeer populair bij onder meer criminelen, voornamelijk drugsdealers. Helaas voor hen bleek dat de munt het meest transparant is van alle betaalmiddelen die wij kennen en konden opsporingsinstanties de handelaren in illegale drugs eenvoudig traceren en oppakken. Want wat veel mensen niet weten is dat elke betaling die met een Bitcoin wordt gedaan online door ontelbare computers wordt geregistreerd. Er bestaat niet zoiets als anonimiteit en witwassen
Vooral in landen in crisis populair
In 2014 raakte de Bitcoin in zwaar weer omdat het grootste online wisselkantoor ineens 774.000 Bitcoins kwijt was geraakt. De waarde die het verlies op dat moment vertegenwoordigde was ruim 400 miljoen euro. De koers van de digitale munt kelderde hierop flink en leek een stille dood tegemoet te gaan. Maar de munt krabbelde weer op. Dat kwam omdat er nog steeds op grote schaal financiële crises waren, en nog steeds zijn, waardoor mensen in landen waar het vertrouwen in de regering tot een dieptepunt daalde, het voordeel van de twijfel liever aan de virtuele munt gaven.
Durf kapitalisten grootste investeerders in Bitcoin
In het jonge leven van het virtuele betaalmiddel is de waarde in 2013 het hoogst geweest, met 1.135 doller voor 1 Bitcoin. In de zomer van 2016 staat de munt op 577 dollar. Deze enorme fluctuatie is niet goed te verklaren anders dan dat er op momenten Bitocins worden gekocht door durf investeerders. Dat zijn veelal organisaties die zeer vermogend zijn en min of meer niet te ver achter willen blijven voor het geval Bitcoin ooit echt een succes wordt, want die kans bestaat altijd.
Japan wil Bitcoin reguleren
Om de munt een kans te geven succesvol te geraken is het nodig dat de Bitcoin wereldwijd legitiem wordt verklaard. En die kans zit er niet in. Sterker nog, banken staan sowieso niet te wachten op een virtuele munt die mogelijk op termijn hun aanwezigheid overbodig kan maken. Negeren en verbieden is dan de beste strategie. China had al eerder een verbod op het handelen met de Bitcoin, en sinds juni 2016 heeft Japan ook restricties aan de munt gesteld. Het wil de munt reguleren. En dat is geen goed nieuws want juist het feit dat de munt door geen enkele instantie wereldwijd wordt gereguleerd maakt dat die anders is dan conventionele valuta
Te gevoelig voor ontwikkelingen en sentiment
Als je kijkt naar de ontwikkelingen van de Bitcoin vanaf het moment dat het ‘geboren’ is tot aan nu en je kijkt daarnaast naar de ontwikkelingen wereldwijd op het gebied van economie en politieke ontwikkelingen, dan zie je dat de munt bijzonder gevoelig is en dat kan een duurzaam leven in de weg staan. Het is nog altijd een onbegrepen munt waarvan er nooit eerder één is geweest. We kunnen niet kunnen terugkijken op gelijkwaardige gebeurtenissen, er is geen enkele referentie.
Jonge munt met onbekende kinderziekten
Het lijkt er sterk op dat de wens er is dat de Bitcoin gaat slagen er over heel de wereld is maar dat men collectief ook angstig blijft om er zuurverdiend echt geld in te steken, omdat men twijfelt of het er überhaupt ooit van gaat komen. Het accepteren van Bitcoins her en der zoals bij sommige restaurants of webshops het geval is, staat hier eigenlijk los van en is meer een vorm van hip en modern willen zijn. De virtuele munt is erg jong, zit vol met risico’s, is bewezen fraude gevoelig en tot nog toe, ironisch genoeg, alleen echt bereikbaar voor mensen die er geld in kunnen en durven steken. En dat was juist niet de bedoeling van ‘ meneer Nakamoto’